Na al die zonnige en koude dagen eindelijk eens een dag regen. Het is misschien niet zo’n goed begin van de meivakantie maar och, de natuur kan wel een beetje water gebruiken. Bovendien heeft buurman Watze net de berm voor zijn huis ingezaaid en hij treft het met een beetje regen op het graszaad.
Het is natuurlijk allemaal snel en netjes gegaan, de aanleg van de glasvezelkabel. Alleen zijn ze overal vergeten de graszode er eerst af te halen en weer terug te leggen. Daar is geen tijd en geld voor. En zo hadden we bij ons in het dorp dit jaar de ‘Koningsweken’. Alle bermen mooi versierd met rood-witte linten. Het lint was op een gegeven ogenblik niet meer te krijgen en moesten er andere afzettingen gebruikt worden. Het leek iedere dag wel ‘Koningsdag’. Maar afijn, je moet wat over hebben voor een snelle verbinding. Of de bermen overal weer zo groen zullen worden als ze waren? Maar dat straks onze internetverbinding sneller zal zijn dan onze bootverbinding daar is iedereen het over eens!
En zo zitten we op deze regenachtige middag even bij elkaar. Buurvrouw heeft de koffie ingeschonken en ik werk een oranjetompouce weg. ‘Hebben jullie gelezen dat het bestuur van de Sionsberg gestrand is?’, vraagt buurvrouw. Nee, dat hebben we niet gezien. En we dachten dat dit bestuur al veel eerder gestrand was. Maar dan zoekt buurvrouw de Leeuwarder Courant van de vorige dag. Wanneer ze haar leesbril ook heeft gevonden leest ze ons voor dat een delegatie uit de regio Noordoost is gestrand bij de Mac in Joure.
Het blijkt dat een bus met politici en ondernemers uit Noordoost-Fryslân afgelopen donderdagavond pech kreeg op de rotonde bij Joure. De delegatie was op de terugreis van een tweedaagse lobbyreis naar Brussel. In Joure kreeg de bus een klapband. Aan boord van de bus waren onder andere burgemeesters, bestuurders van de Sionsberg, thuiszorg en Nordwin College. Bij de Jouster McDonalds deden ze zich tegoed aan McFlurry’s en milkshakes, aldus het verhaal in de krant. Gelukkig bleef de sfeer goed.
‘Nou’, reageert Watze, ‘na al die ellende rond de Sionsberg en Pasana is het wel te verklaren dat de sfeer nu wat beter is. Dus nu zijn ze op zoek naar geld gegaan in Brussel voor de Sionsberg. Ja, die stichting Pasana had de regio Noordoost ook al flink geplunderd. Er zal niet zoveel meer over zijn geweest in de regio. Dus dan maar een reisje naar Brussel. Je snapt niet dat ze niet eerst eens naar Den Haag zijn gegaan of zou daar het geld ook al op zijn?’
‘Ach’, zegt buurvrouw, ‘het is vast geen toeval dat die bus gestrand is bij McDonalds. Nu het geld op is hadden ze ook niet in een sterrentent kunnen eten!’
De curatoren hebben het er nog maar druk mee. Gelukkig dat De Stelp toch nog een doorstart kan maken. Al zullen we misschien nooit weten hoeveel geld van al die verpleegtehuizen naar de Sionsberg is gegaan. ‘Er wordt gesproken over elf miljoen’, zegt buurvrouw, ‘nou ja, daar hebben al die mislukte bestuurders ook nog een deel van gehad natuurlijk.’
In dezelfde krant staat dat de gemeente Dantumadeel en de curatoren van de zorggroep Pasana het oneens zijn over de vraag of de gemeente recht heeft op de waarde van het onroerend goed van Talma Hoeve in Feanwâlden. De gemeente staat garant voor 900.000 euro van het failliete Pasana maar stelt dat de gebouwen als onderpand dienen voor de geldlening. ‘Hoe zou dat bij ons zijn?’, vraagt Watze zich af, ‘de gemeente staat hier garant voor een miljoen. Daar hebben we nog niets over gehoord!’
Ja, zo zie je dat een groot stuk grond en een groot gebouw op ons eiland zomaar in een failliete boel terecht kunnen komen. ‘Ik houd er een vreemd gevoel aan over’, zegt buurvrouw, ‘hoe kan zoiets nou gebeuren?’
Die vraag blijft evenals het antwoord vooralsnog in de lucht hangen. Wij kennen het antwoord niet en misschien zullen we het ook nooit te horen krijgen. Maar die garantstelling van een miljoen zal toch nog wel aan de orde komen vermoedt Watze en daarin geven we hem helemaal gelijk.
Jan J. de Vries