‘Wat kan die man heerlijk vertellen’, zucht buurvrouw, wanneer we eindelijk weer eens bij elkaar zitten voor een bakje koffie. En ‘die man’ blijkt de schrijver Mathijs Deen te zijn. Hij heeft inderdaad een heerlijk boek geschreven over de Wadden. In een lekker tempo en op een heel aangename manier vertelt hij de geschiedenis van onze Wadden aan de hand van een serie verhalen die soms bekend maar ook niet of weinig bekend kunnen zijn. Buurvrouw had de bijeenkomst van de Stichting De ouwe P lle bezocht waar Deen een lezing gaf over zijn recent verschenen boek. Het is voor iedere eilander maar ook voor alle eilandbezoekers zonder meer een aanrader. Het hupje dat zijn vader maakte tijdens zijn eerste bezoek aan een Waddeneiland is voor hem aanleiding geweest om een poging te doen om het verschil tussen wonen en leven op een eiland of de vaste wal (zoals wij dat noemen) duidelijk te maken. Wat maakt het leven zo anders en hoe zijn die verschillen ontstaan. In een serie prachtige verhalen probeert hij dit uit te leggen.
‘Het was een prachtige avond’, zo gaat buurvrouw nog even door, ‘Ik heb genoten. Dan mis je de televisie niet en Watze al helemaal niet. Die heeft niet zoveel meer te vertellen.’ ‘Heb ik bij jou toch al nooit gehad’, verzucht Watze, ‘en echt vertellen, nee dat kan ik ook niet.’
En overigens heeft hij, zo zegt hij, onderhand wel door gekregen dat buurvrouw toch niet naar hem luistert. Het is niet belangrijk, zegt ze dan. En bovendien doet ze toch nooit wat hij zegt.
Het is tijd om in te grijpen en het gesprek een andere richting te geven. Dus vraag ik of Watze al eens aan een nieuw kapsel heeft gedacht. ‘Hoe dat zo’, vraagt Watze, ‘is dit dan niet goed?’ ‘Nou, mooi is het nog nooit geweest’, zegt buurvrouw, ‘dat beetje haar van jou, daar is nog nooit een kapper gelukkig van geworden.’
Maar ik wil feitelijk naar het vermeende verplichte kapsel voor alle mannen in Noord-Korea. En ik vertel de buren dat het verhaal rondgaat dat de mannen in dat land wettelijk verplicht zijn om het kapsel van hun grote leider Kim Jung Un te dragen. Tot voor kort konden de mensen in Noord-Korea kiezen uit 28 kapsels. Er waren tien voor de mannen en achttien voor de vrouwen. Volop keus dus! Maar nu ziet de grote leider graag zijn kapsel over het hele land uitgerold. Binnen afzienbare tijd lopen alle mannen met kort opgeschoren slapen en een weelderige bovenkruin met een rigoureuze middenstreep. Waar of niet, het verhaal is mooi!
‘Zo wordt Wilders nooit premier’, zegt Watze, ‘stel je voor dat we allemaal met zo’n bos gebleekt haar moeten rondlopen! Nee, doe mij dan toch maar Diederik Samsom. Die is ook al bijna kaal. Kan ik tenminste ook nog meedoen.’
Rest wel de vraag of het nog goed komt met Diederik en zijn partij. Het roer zal om moeten en gelukkig zijn de buren nu eensgezind in hun oordeel en zo eindigt deze morgen toch nog in volledige harmonie!
Jan J. de Vries