‘Al een pasje gehaald’, vraagt buurvrouw wanneer we even langs lopen om te horen hoe het met Watze is. Hij heeft flink griep gehad. Hij is nog niet helemaal de oude, al moppert hij er wel weer aardig op los. Wat dat betreft zou je zeggen dat hij al aardig opgeknapt is. Ondanks de griepspuit toch de griep en daar is hij en blijft hij knap sacherijnig over.
Buurvrouw heeft het over de nieuwe pasjes voor de boot. Ja, we hebben onze pasjes inderdaad gehaald. Niet direct de eerste dagen, maar wat later, toen het wat rustiger was geworden op het kantoor van Wagenborg. Zo langzamerhand kom je om in al die pasjes: rijbewijs, ID-kaart, bankpasjes, de OV-chipkaart, een bibliotheekpas, zorgverzekering, autoverzekering en de ANWB. Om dan al die zogenaamde klantenpasjes maar niet op te noemen. Maar we hadden al jaren een bootpasje dus nieuw is het niet. Het nadeel is dat je op de foto van het oude pasje nog een jonge kerel was. Nu ziet het er wat anders uit. En je bent er nog niet want ook voor de auto en parkeren is een pasje nodig.
‘Wat me echt dwars zit is die 70 cent per telefoongesprek’, bitst Watze, ‘daar snap ik niks van. Hoeveel telefoontjes krijgen ze daar per jaar? Honderd telefoontjes is al 70 euro. Tel uit je winst!’ ‘Nee, tel uit je verlies’, merkt buurvrouw op, ‘wij betalen, zij niet!’. Maar gelukkig worden volgens haar de 0900 nummers meestal voor een goed doel gebruikt. Ze gelooft vast dat Wagenborg aan het eind van het jaar het geld aan goede doelen gaat besteden. Ik zie dat nog niet zitten. Ook nog niet over nagedacht trouwens. Maar buurvrouw heeft daar een punt, dat wel natuurlijk!
‘Afwachten’, zegt buurvrouw, ‘als ons geld naar goede doelen gaat horen we dat volgend jaar wel! En dan weten we meteen hoeveel het heeft opgeleverd.’
Vervolgens gooi ik onze nieuwe Koning maar in het midden. ‘Dat wordt wel even wennen’, zeg ik, ‘na drie Koninginnen nu opeens een Koning!’ ‘Drie’, reageert buurvrouw direct, ‘je hebt toch alleen Juliana en Beatrix meegemaakt.’ Ik leg uit dat ik al van 1945 dateer en dat toen Koningin Wilhelmina nog op de troon zat. Niet dat ik daar nog iets van weet, maar het was wel zo. En dan nu onze Willem-Alexander. Ik had zo gehoopt op een Willem IV. Een Romeins cijfer achter je naam lijkt me geweldig. Het had ook nog Willem-Alexander I mogen zijn. Dat was ten minste nog iets geweest.
Zou onze Vrij- en Erfheer ook snel een bezoek komen brengen, vragen we ons af. Na de bezoeken van KoninginWilhelmina in 1925, Koningin Juliana in 1967 en Koningin Beatrix in 1981 wordt het hoog tijd voor een nieuw bezoek van nu niet een ‘Hoogheid’ aan Ameland.
Misschien kan er net zo’n aardig schouwspel van gemaakt worden als Cornelis Pieter Sorgdrager beschrijft in zijn Memori boek. Op de bladzijden 40 en 41 heeft Sorgdrager het bezoek van Stadhouder Willem V (Willem Batavus, Prins van Oranje Nassau en getrouwd met Wilhelmina van Pruisen) aan ons eiland, op dinsdag 13 september 1791, uitvoerig beschreven.
‘Zijn Hoogheid kwam met het Jagt hetwelk gereed gelegen had bij het Lang hooft af, langs de Krombalg na het Schuitegat voor Holm, de Baljuw Burmania met de borgemeesters en Volmagten reden met wagens na de kant van het Water en Zijn Hoogheid kwam van het Jagt af met de Jol aan de wagen en zo daar van de Baljuw en Regenten ontfangen en reden zo metelkander met een menigte paarden’.
Sorgdrager meldt dat ‘Suiden op de Reed’ een Erepoort stond waaraan een kroon hing en waarvan ter weerszijden ‘de Jonge Veijnten en Meiden’ stonden. Hij bezocht de kerk en reed via de Burenlaan en Westerlaan langs de herberg van Johannes Swart en ‘langs het middelbort Derekt uit’ via Ballum naar de Kooi. In Nes werden ook enkele kerken bezocht waarna hij in ‘de buuren door de Maagden van dat dorp aldaar deftig ingehaalt en een kroon vereert’.
Hierdoor kwam hij pas ’s avonds ‘tot balm aan het Slot’. Het was lichte maan en in ‘de hooge Meij Stonde een menigte Maagden geranggeert Zo van Holm, balm en Nes’. De maagden verwelkomden hem met een sprookje en een door hun gemaakte kroon.
Daarna werd ‘de Duinmeijer’ gewaarschuwd zijn netten klaar te maken voor de konijnenjacht. Daarna volgde een maaltijd met open deuren en vensters, zodat iedereen hem kon zien eten. Daarvoor had hij zijn eigen kok en tafelgereedschap meegenomen. De volgende morgen om 7.00 uur vertrok Zijne Hoogheid van het Slot naar Nes waar hij met ‘de overvaarder Pytter Jetses over na Holwert voer’. Tijdens het bezoek in 1791 werden eerder ook Sneek, Leeuwarden en Harlingen door Willem V bezocht. Een eerder bezoek aan Friesland was in 1773. Of toen ook Ameland in de route was opgenomen is mij niet bekend. Sorgdrager begint zijn dagboek in 1779. Maar het zal vast en zeker ergens in een archief te vinden zijn. In 1733 bracht zijn voorganger, Stadhouder Willem IV, een bezoek aan ons eiland.
Het is dus tijd voor een nieuw koninklijk bezoek. De nieuwe Vrij- en Erfheer van Ameland is met zijn gemalin welkom op ons eiland. Of de ‘Maagden van Holm, balm en Nes’ weer langs de weg zullen staan? En ‘die van de buuren het weer deftig’ zullen doen? We wachten het af.
Jan Jacob de Vries